گوشورون. [ گوش ْ وَ ] ( اِخ ) فرشته ای که پرستاری جانوران سودمند با اوست. این کلمه از اوستایی گئوش اورون گرفته شده است. ( از فرهنگ ایران باستان ج 1 ص 323 ). رجوع به گئوش اورون شود.
فرهنگ فارسی
در آیین زردشتی ایزد نگهبان چارپایان موکل به روز گوش ( روز چهاردهم هر ماه شمسی ) .
