فام گزار

لغت نامه دهخدا

فامگزار. [ گ ُ ] ( نف مرکب ) پرداخت کننده وام :
فامداران تو باشند همه شهر درست
نیست گیتی تهی از فام ده و فامگزار.سوزنی.

فرهنگ عمید

اداکنندۀ وام، پرداخت کنندۀ وام.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم