لغت نامه دهخدا دروغ بافی. [ دُ ] ( حامص مرکب ) دروغ باف بودن.عمل دروغ باف. دروغ بافتن. حیاکت. کذب. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). و رجوع به دروغ بافتن و دروغ باف شود.
