دانشنامه اسلامی
نویسنده کتاب را در بخارا و بر سر قبر سیف الدین تالیف کرده است؛ بخش اول را در ۷۲۳ ق نوشته و تالیف بخش دوم را در ۷۲۴ ق، به پایان رسانده است. نویسنده هدف از تالیف کتاب را، آگاهی بخشی به طالب سلوک می داند؛ چراکه معتقد است طالب هر چیزی باید حقیقت و ماهیت آن را بداند تا در او، رغبت و شوق برای طلب کمال پیدا شود. کتاب در نقل اقوال شیخ سیف الدین باخرزی و اشعار و رباعیات صوفیه منبع بسیار با ارزشی به شمار می آید.
[ویکی فقه] اوراد الاحباب و فصوص الآداب (کتاب). «اوراد الاحباب و فصوص الآداب» اثر فارسی ابوالمفاخر یحیی بن احمد مشهور به باخرزی یا ابوالمفاخر باخرزی (متوفی ۷۶۳ ق)، یکی از منابع مهم تصوف اسلامی در بیان سیر و سلوک باطنی می باشد که به کوشش ایرج افشار، عرضه شده است.
نویسنده کتاب را در بخارا و بر سر قبر سیف الدین تالیف کرده است؛ بخش اول را در ۷۲۳ ق نوشته و تالیف بخش دوم را در ۷۲۴ ق، به پایان رسانده است.
دائرة المعارف بزرگ اسلامی (چاپ دوم)، بجنوردی، سید کاظم و همکاران، ج۱۱، ص۶۰.
این اثر، کتابی است مفصل در باب مباحث علمی تصوف و آداب و رسوم و اذکار صوفیه که در دو بخش، «اوراد الاحباب» و «فصوص الآداب»، تالیف شده است. هر بخش، دارای بخش های متعددی است اما متاسفانه بخش نخست تاکنون به چاپ نرسیده است. ماخذ اصلی نویسنده در بخش نخست، کتاب « قوت القلوب » ابوطالب مکی است و منابع بخش دوم، عبارتند از: «قوت القلوب» ابوطالب مکی؛ «آداب المریدین» ابونجیب عبدالقاهر سهروردی؛ «رسالة الخلوة» و دو رساله دیگر از نجم الدین کبری؛ رساله «وصیة السفر» از سیف الدین باخرزی؛ «حلیة الابدال» و رساله «امر المربوط» و کتاب «کنه مالابد للمرید» از ابن عربی و «منازل المریدین» از ابوعبدالله مرجانی. اما به نظر می رسد که نویسنده، بیش از همه، از کتاب «آداب المریدین» ابونجیب سهروردی استفاده کرده و در تعیین ابواب و فصول، حتی مقامات و احوال، به این اثر نظر داشته و گاه برخی از موضوعات و مطالب را، با اندکی تغییر در عبارات، از آن کتاب برگرفته است.
دائرة المعارف بزرگ اسلامی (چاپ دوم)، بجنوردی، سید کاظم و همکاران، ج۱۱، ص۶۰.
...
