دانشنامه اسلامی
در سوره بقره آیه ۱۲۴ به امتحان ابراهیم -علیه السلام - با تکالیف سنگین، از طرف خداوند اشاره شده است:واذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما قال ومن ذریتی قال لا ینال عهدی الظالمین. «و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود و وی آن همه را به انجام رسانید ( خدا به او) فرمود من تو را پیشوای مردم قرار دادم (ابراهیم) پرسید از دودمانم (چطور) فرمود پیمان من به بیدادگران نمی رسد.» مقصود از «کلمات»، تکالیف الهی است.
← امامت افتخار ابراهیم
مواهب الهی و احکام شرعی هر امت، وسیله ابتلا و امتحان آنان است:وانزلنا الیک الکتاب بالحق مصدقا لما بین یدیه من الکتاب ومهیمنا علیه فاحکم بینهم بما انزل الله ولا تتبع اهواءهم عما جاءک من الحق لکل جعلنا منکم شرعة ومنهاجا ولو شاء الله لجعلکم امة واحدة ولکن لیبلوکم فی مآ آتاکم فاستبقوا الخیرات الی الله مرجعکم جمیعا فینبئکم بما کنتم فیه تختلفون «و ما این کتاب ( قرآن) را به حق به سوی تو فرو فرستادیم در حالی که تصدیق کننده کتابهای پیشین و حاکم بر آنهاست پس میان آنان بر وفق آنچه خدا نازل کرده حکم کن و از هواهایشان (با دور شدن) از حقی که به سوی تو آمده پیروی مکن برای هر یک از شما (امتها) شریعت و راه روشنی قرار داده ایم و اگر خدا می خواست شما را یک امت قرار می داد ولی (خواست) تا شما را در آنچه به شما داده است بیازماید پس در کارهای نیک بر یکدیگر سبقت گیرید بازگشت (همه) شما به سوی خداست آنگاه در باره آنچه در آن اختلاف می کردید آگاهتان خواهد کرد.» (عبارت «ما اتاکم» تمام عطایای الهی را فرا می گیرد که از مصادیق مورد نظر برای آن، به قرینه «لکل جعلنا منکم شرعة» شریعتها و تکالیف آسمانی به شمار می رود.)
← موقعیت قرآن
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۲۴.
...
