دانشنامه اسلامی
شیخ طوسی، در ماه رمضان ۳۸۵ ق دیده به جهان گشود. از دوران کودکی و نوجوانی وی اطلاعی در دست نیست؛ ولی گفته شده است او در سال ۴۰۸ در حالی که بیست و سه سال بیش نداشت، رهسپار عراق شد و در بغداد ساکن گردید. وی در حالی وارد بغداد شد که زعامت مذهب جعفری در دست شیخ مفید بود. او برای دانش اندوزی آن مرجع بزرگ را همراهی می کرد. تا این که در سال ۴۱۳ ق شیخ مفید به دیار باقی شتافت. پس از رحلت شیخ مفید، زعامت شیعه در دستان شاگرد بزرگ وی، سید مرتضی علم الهدی قرار گرفت. شیخ طوسی نیز از دانش وی به فراوانی بهره مند شد. این بهره مندی که حدود ۲۳ سال طول کشید، سرانجام با رحلت آن سید بزرگوار به پایان رسید.
[ویکی فقه] الغیبه للحجه (کتاب). کتاب الغیبة للحجة از منابع روایی مهدویت است، نگارش شیخ الطائفه، ابو جعفر محمد بن حسن طوسی (م ۴۶۰ ق)، است.
شیخ طوسی، در ماه رمضان ۳۸۵ ق دیده به جهان گشود. از دوران کودکی و نوجوانی وی اطلاعی در دست نیست؛ ولی گفته شده است او در سال ۴۰۸ در حالی که بیست و سه سال بیش نداشت، رهسپار عراق شد و در بغداد ساکن گردید. وی در حالی وارد بغداد شد که زعامت مذهب جعفری در دست شیخ مفید بود. او برای دانش اندوزی آن مرجع بزرگ را همراهی می کرد. تا این که در سال ۴۱۳ ق شیخ مفید به دیار باقی شتافت. پس از رحلت شیخ مفید، زعامت شیعه در دستان شاگرد بزرگ وی، سید مرتضی علم الهدی قرار گرفت. شیخ طوسی نیز از دانش وی به فراوانی بهره مند شد. این بهره مندی که حدود ۲۳ سال طول کشید، سرانجام با رحلت آن سید بزرگوار به پایان رسید.
← پناهگاه مسلمانان
کتاب الغیبة از کامل ترین منابع شیعه دربارۀ غیبت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. در این کتاب، به علت و انگیزه غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و حکمت الهی که موجب آن گردیده، اشاره شده است. شیخ طوسی در نگارش این اثر، شیوه ای نو و ابتکاری به کار گرفته و به جوانب مختلف غیبت حضرت مهدی (علیه السّلام) اشاره کرده است. همچنین با استدلال به قرآن و روایات معصومان (علیهم السّلام) و حکم عقل، به پاسخگویی به شبهات و اشکالات مخالفان پرداخته است. این کتاب، شامل فضایل امام عصر (علیه السّلام) و سیره و روش آن حضرت در زمان غیبت و هنگام ظهور است و بسیاری از نشانه های ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را ذکر کرده است. از زمان نگارش آن تاکنون، پیوسته علمای شیعه بدان توجه کرده و در نگارش های خود، به آن بسیار استناد کرده اند.
← انگیزه نگارش
۱. ↑ شیخ طوسی، التبیان، مقدمه به قلم شیخ آقا بزرگ تهرانی، ص۴۱ (با تصرف).
...
