لغت نامه دهخدا ( آش خوری ) آش خوری. [ خوَ / خ ُ ] ( اِ مرکب ) ظرفی گود، میان باطیه و ماست خوری که در آن آش خورند. || کفچه ای که بدان آش گیرند.
فرهنگ فارسی ( آش خوری ) ( اسم ) ۱- ظرفی گود که در آن آش خورند. ۲ - کفچه ای که بدان آش گیرند .ظرفی گود
