معنی ککا | لغت یاب

ککا

لغت نامه دهخدا

ککا. [ ک َ ] ( هزوارش ، اِ ) به زبان زند و پازند، دندان را گویند و به عربی سن خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
ککا. [ ک َ ] ( اِ ) کَکی. سرگین و فضله آدمی را گویند. و به هندی کسی که آن را جمع نماید ککچی گویند و در اصل گه است.( انجمن آرا ) ( آنندراج ). و رجوع به ککی و ککه شود.