کوه کندن

لغت نامه دهخدا

کوه کندن.[ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) شکافتن و تراشیدن کوه ، گشادن وساختن راهی یا برآوردن صورت و نقشی را :
مرا زین کوه کندن حاصل این بود
نشد کارم میسر مشکل این بود.نظامی.به گرد عالم از فرهاد رنجور
حدیث کوه کندن گشت مشهور.نظامی.