کهلان

لغت نامه دهخدا

کهلان. [ ک ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ کهل. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). رجوع به کَهْل شود.
کهلان. [ ک َ ] ( اِخ ) قبیله ای است از یمن که از اولاد کهلان بن سبا هستند. ( منتهی الارب ). نام قبیله ای از تازیان یمن. ( ناظم الاطباء ). قبیله دوم از قحطانیان ، و آنان فرزندان کهلان بن سباء هستند و همه شاخه های آن از زیدبن کهلان منشعب گردیده است. ( از صبح الاعشی ج 1 ص 318 ). نام یکی از هفت قبیله سباء. رجوع به سباء و رجوع به کتاب صبح الاعشی شود.

دانشنامه عمومی

کُهلان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان سراجوی شمالی بخش مرکزی شهرستان مراغه واقع شده است.
درآمد اهالی این روستا از کشاورزی و دامداری می باشد و سیب و پنیر تولید شده در این روستا کیفیت بسیار بالایی دارد.
فاصله ی روستای کهلان تا مرکز شهر مراغه ۳۸ کیلومتر می باشد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم