لغت نامه دهخدا
کهلان. [ ک َ ] ( اِخ ) قبیله ای است از یمن که از اولاد کهلان بن سبا هستند. ( منتهی الارب ). نام قبیله ای از تازیان یمن. ( ناظم الاطباء ). قبیله دوم از قحطانیان ، و آنان فرزندان کهلان بن سباء هستند و همه شاخه های آن از زیدبن کهلان منشعب گردیده است. ( از صبح الاعشی ج 1 ص 318 ). نام یکی از هفت قبیله سباء. رجوع به سباء و رجوع به کتاب صبح الاعشی شود.
