لغت نامه دهخدا وفار. [ وِ ] ( ع اِ ) ج ِ وفرة، و آن موی مجتمع بر سر یا موی تا نرمه گوش است. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). رجوع به وفرة شود.
