وایج

لغت نامه دهخدا

وایج. [ ی ِ ] ( اِ ) چوب بندی و چفتی را گویند که بجهت تاک انگور سازند. ( از آنندراج ) ( از برهان ). واییج. رجوع به واییج شود.

فرهنگ عمید

= وادیج

فرهنگ فارسی

(اسم ) ((مگر که در عریش و وایج کالبد خود نظر کرده ای . ) )