منقلوس

لغت نامه دهخدا

منقلوس. [ ] ( اِخ ) نام مردی است که کنیزکان بخریدی و بر ایشان قوادگی کردی و عذرا را بخرید. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 203 ). یکی از نامها که در وامق وعذرا آمده است. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
چو رفتند سوی جزیره کیوس
یکی مرد بُد نام او منقلوس.
عنصری ( از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 203 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال درخت فال درخت فال تاروت فال تاروت فال کارت فال کارت فال تاروت فال تاروت