دانشنامه اسلامی
از کاوشگران آگاه و نقادان مطلع پوشیده نیست که علم فقه در این زمانه با این که شاخه های بسیار پیدا کرده و فروعش میوه داده و در کمال و گستردگی به آنچه لایقش بوده رسیده و به درختی طیب با ریشه ای ثابت و شاخه هایی برافراشته مبدل گشته، شاخه هایش سبز شده و میوه هایش رسیده و هر که بخواهد از آن تناول می کند اما با این همه میوه هایش میان برگ ها و زوائد بسیار گم شد به گونه ای که چیدنش برای طالبان حقیقت سخت گشته، و هر کسی توان دستیابی به مسائل اصلی آن را نداشت، تا اینکه رهبری شیعه و زعامت حوزه های علمیه به خورشید آسمان فقاهت و اجتهاد و مرکز دایرة بحث و انتقاد، برگزیده فقها و مجتهدین و آیة الله عظمی در ارضین، نگاهبان شریعت جاودان و تکیه گاه شیعیان، سید اعظم حاج حسین طباطبائی بروجردی متوفای سال ۱۳۸۰ هجری قمری قدس سره رسید، ایشان در اثناء درس فقه خویش مسائل اصلی و اساسی برگرفته از روایات ائمه علیهم السّلام را از فروعاتی که با دقت و اجتهاد استنباط شده بودند جدا می نمودند، و در هر مساله ای به تاریخ و تحولاتی که در دوران فقه فریقین در آن مساله پیش آمده اشاره می کردند، سپس در میان استدلال خویش پایه و اساس مورد اعتماد بزرگان در مساله را مطرح کرده و امور زائد و بی فایده را حذف می نمودند، ایشان از ابتدای تصدی زعامت حوزه علمیه قم به تدریس ابواب فقهی مانند کتاب اجارة و غصب و شرکت و وصیت و کتاب صلاة پرداختند، و در تاریخ هفتم جمادی الثانی سال ۱۳۶۷ تدریس کتاب صلاة را آغاز نمودند، اول عنوانی که در مبحث صلاة مطرح نمودند مبحث نماز جمعه و نماز مسافر بود که مقرر آن را در دو مساله عنوان نمود، اما زمان گذشت و مقرر در این مدت توفیق مراجعه به نوشته هایش را پیدا نکرد، تا اینکه برخی از دوستان از او خواستند که نوشته های خود را در این دو مساله به چاپ برساند، ایشان هم مساله را با استاد در میان گذاشته و از ایشان اجازه چاپ و نشر کتاب را گرفتند، و نام آن را «البدر الزاهر فی حکم الصلاة الجمعة و المسافر» نهاده آن را در دو فصل قرار دادند: فصل اول در صلاة جمعة، و فصل دوم در صلاة مسافر. ناگفته نماند که اکثر روایاتی که در این کتاب از مشایخ ثلاثة آمده از کتاب « وسائل الشیعة » گرفته شده. برخی از آنها نیز به دلیل بریده بریده بودنشان در کتاب وسائل و یا به دلایل دیگر از کتب اربعة گرفته شده اند.
[ویکی نور] البدر الزاهر فی صلاة الجمعة و المسافر تألیف آیت الله سید حسین طباطبائی بروجردی به تقریر شیخ حسین علی منتظری نجف آبادی
از کاوشگران آگاه و نقادان مطلع پوشیده نیست که علم فقه در این زمانه با این که شاخه های بسیار پیدا کرده و فروعش میوه داده و در کمال و گستردگی به آنچه لایقش بوده رسیده و به درختی طیب با ریشه ای ثابت و شاخه هایی برافراشته مبدل گشته، شاخه هایش سبز شده و میوه هایش رسیده و هر که بخواهد از آن تناول می کند اما با این همه میوه هایش میان برگ ها و زوائد بسیار گم شد به گونه ای که چیدنش برای طالبان حقیقت سخت گشته، و هر کسی توان دستیابی به مسائل اصلی آن را نداشت، تا اینکه رهبری شیعه و زعامت حوزه های علمیه به خورشید آسمان فقاهت و اجتهاد و مرکز دایرة بحث و انتقاد، برگزیده فقها و مجتهدین و آیت الله در أرضین، نگاهبان شریعت جاودان و تکیه گاه شیعیان، سید أعظم حاج حسین طباطبائی بروجردی (ت سال 1380 ه) قدس سره رسید، ایشان در أثناء درس فقه خویش مسائل أصلی و أساسی برگرفته از روایات أئمه علیهم السلام را از فروعاتی که با دقت و اجتهاد استنباط شده بودند جدا می نمودند، و در هر مسأله ای به تاریخ و تحولاتی که در دوران فقه فریقین در آن مسأله پیش آمده اشاره می کردند، سپس در میان استدلال خویش پایه و اساس مورد اعتماد بزرگان در مسأله را مطرح کرده و امور زائد و بی فایده را حذف می نمودند، ایشان از ابتدای تصدی زعامت حوزه علمیه قم به تدریس أبواب فقهی مانند کتاب إجارة و غصب و شرکت و وصیت و کتاب صلاة پرداختند، و در تاریخ هفتم جمادی الثانی سال 1367 تدریس کتاب صلاة را آغاز نمودند، أول عنوانی که در مبحث صلاة مطرح نمودند مبحث نماز جمعه و نماز مسافر بود که مقرر آن را در دو مسأله عنوان نمود، اما زمان گذشت و مقرر در این مدت توفیق مراجعه به نوشته هایش را پیدا نکرد، تا اینکه برخی از دوستان از او خواستند که نوشته های خود را در این دو مسأله به چاپ برساند، ایشان هم مسأله را با استاد در میان گذاشته و از ایشان اجازه چاپ و نشر کتاب را گرفتند، و نام آن را «البدر الزاهر فی حکم الصلاة الجمعة و المسافر» نهاده آن را در دو فصل قرار دادند فصل أول در صلاة جمعة، و فصل دوم در صلاة مسافر.
ناگفته نماند که اکثر روایاتی که در این کتاب از مشایخ ثلاثة آمده از کتاب «وسائل الشیعة» گرفته شده. برخی از آنها نیز به دلیل بریده بریده بودنشان در کتاب وسائل و یا به دلایل دیگر از کتب أربعة گرفته شده اند.
چاپ این کتاب در روز 15 شعبان سال 1378 ه و در سالروز ولادت إمام مهدی منتظر عجل الله تعالی فرجه الشریف به پایان رسید.
مطالعه کتاب البدر الزاهر فی صلاة الجمعة و المسافر در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور
[ویکی فقه] البدر الزاهر فی صلاه الجمعه و المسافر (کتاب). مولف کتاب آیة الله العظمی سید حسین طباطبائی بروجردی به تقریر شیخ حسین علی منتظری نجف آبادی است.
از کاوشگران آگاه و نقادان مطلع پوشیده نیست که علم فقه در این زمانه با این که شاخه های بسیار پیدا کرده و فروعش میوه داده و در کمال و گستردگی به آنچه لایقش بوده رسیده و به درختی طیب با ریشه ای ثابت و شاخه هایی برافراشته مبدل گشته، شاخه هایش سبز شده و میوه هایش رسیده و هر که بخواهد از آن تناول می کند اما با این همه میوه هایش میان برگ ها و زوائد بسیار گم شد به گونه ای که چیدنش برای طالبان حقیقت سخت گشته، و هر کسی توان دستیابی به مسائل اصلی آن را نداشت، تا اینکه رهبری شیعه و زعامت حوزه های علمیه به خورشید آسمان فقاهت و اجتهاد و مرکز دایرة بحث و انتقاد، برگزیده فقها و مجتهدین و آیة الله عظمی در ارضین، نگاهبان شریعت جاودان و تکیه گاه شیعیان، سید اعظم حاج حسین طباطبائی بروجردی متوفای سال ۱۳۸۰ هجری قمری قدس سره رسید، ایشان در اثناء درس فقه خویش مسائل اصلی و اساسی برگرفته از روایات ائمه علیهم السّلام را از فروعاتی که با دقت و اجتهاد استنباط شده بودند جدا می نمودند، و در هر مساله ای به تاریخ و تحولاتی که در دوران فقه فریقین در آن مساله پیش آمده اشاره می کردند، سپس در میان استدلال خویش پایه و اساس مورد اعتماد بزرگان در مساله را مطرح کرده و امور زائد و بی فایده را حذف می نمودند، ایشان از ابتدای تصدی زعامت حوزه علمیه قم به تدریس ابواب فقهی مانند کتاب اجارة و غصب و شرکت و وصیت و کتاب صلاة پرداختند، و در تاریخ هفتم جمادی الثانی سال ۱۳۶۷ تدریس کتاب صلاة را آغاز نمودند، اول عنوانی که در مبحث صلاة مطرح نمودند مبحث نماز جمعه و نماز مسافر بود که مقرر آن را در دو مساله عنوان نمود، اما زمان گذشت و مقرر در این مدت توفیق مراجعه به نوشته هایش را پیدا نکرد، تا اینکه برخی از دوستان از او خواستند که نوشته های خود را در این دو مساله به چاپ برساند، ایشان هم مساله را با استاد در میان گذاشته و از ایشان اجازه چاپ و نشر کتاب را گرفتند، و نام آن را «البدر الزاهر فی حکم الصلاة الجمعة و المسافر» نهاده آن را در دو فصل قرار دادند: فصل اول در صلاة جمعة، و فصل دوم در صلاة مسافر. ناگفته نماند که اکثر روایاتی که در این کتاب از مشایخ ثلاثة آمده از کتاب « وسائل الشیعة » گرفته شده. برخی از آنها نیز به دلیل بریده بریده بودنشان در کتاب وسائل و یا به دلایل دیگر از کتب اربعة گرفته شده اند.
تاریخ چاپ
چاپ این کتاب در روز ۱۵ شعبان سال ۱۳۷۸ ه و در سالروز ولادت امام مهدی منتظر عجل الله تعالی فرجه الشریف به پایان رسید.
