گاه گدار

لغت نامه دهخدا

گاه گدار. [ گ ُ ] ( ق مرکب ) گاه و گدار. ندرةً. به ندرت.

فرهنگ معین

(گُ ) (ق مر. ) (عا. ) بندرت ، بعضی اوقات .

فرهنگ عمید

بعضی اوقات، به ندرت.

فرهنگ فارسی

بندرت .