لغت نامه دهخدا
چهل تنان.[ چ ِ هَِ ت َ ] ( اِخ ) نام بقعه و تکیه و مزار چهل تن درویش واقع در میان تکیه خواجه حافظ و تکیه هفت تنان بشیراز. کریم خان زند عمارت و سه دیوار و حصار از آجر و گچ دور این چهل قبر بساخت و فرهادمیرزا پسر عباس میرزای ولیعهد بسال 1257 هَ.ق. چهل سنگ تراشیده بر آن چهل مزار نصب نمود. ( از فارسنامه ناصری ص 159 ).