چابک نشین

لغت نامه دهخدا

چابک نشین. [ ب ُ ن ِ ] ( نف مرکب ) چالاک. کسی که چابک و سبک نشیند و خیزد. خوش ادا :
چنان چابک نشین بود آن دلارام
که برجستی برین مقدار ده گام.نظامی ( خسرو و شیرین ).

فرهنگ فارسی

چالاک . کسیکه چابک و سبک نشیند و خیزد . خوش ادا .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال امروز فال امروز فال مکعب فال مکعب فال چوب فال چوب فال پی ام سی فال پی ام سی