نکو خوه

لغت نامه دهخدا

نکوخوه. [ ن ِ خوَه ْ / خُه ْ ] ( نف مرکب ) نکوخواه :
برنکوخوه به کف راد کنی خواسته بذل
به سر تیغ کنی خون بداندیش تلف.سوزنی.شود نکوخوه او برشده به جاه خطیر
فروفتاده بداندیش او به چاه خطر.سوزنی.