نجیبی فرغانی

لغت نامه دهخدا

نجیبی فرغانی. [ ن َ بی ِ ف َ ] ( اِخ ) از شاعران قرن پنجم هجری است و در دربار خضرخان بن طفغاج خان ابراهیم از ملوک خانیه ماوراءالنهر میزیسته. ( از غزالی نامه ص 297 ). وی را با لامعی گرگانی مشاعره و معارفاتی بوده است. ( از مجمعالفصحا ج 1 ذیل احوال لامعی ). ونیز رجوع به تعلیقات چهارمقاله از معین ص 138 شود.

فرهنگ فارسی

از شاعران قرن پنجم است و در دربار خضر خان بن طفغاج خان ابراهیم از ملوک خانیه ماورائ النهر میزیسته .

دانشنامه آزاد فارسی

نَجیبی فَرغانی (قرن ۵ق)
شاعر ایرانی. در دربار ابوشجاع خضر بن ابراهیم قراخانی روزگار می گذراند و ستایشگر شاهان قراخانی بود. با رشیدی سمرقندی، عمعق بخارایی و لؤلؤیی هم روزگار بود. در هجاگویی دستی توانا داشت و با لامعی معارضه می کرد. بیست بیت از اشعارش در لغت فرس اسدی طوسی آمده است.