دانشنامه آزاد فارسی
مورخ، سیره نویس، ادیب و شاعر عرب مغربی. در مقره از قُرای تلمسان به دنیا آمد. در فاس، قاهره، شام و حجاز سیر و سیاحت کرد و سرانجام به مصر رفت. مقری با ادیبان روزگارش مناظره و مباحثه داشت. پاره ای از اشعار او باقی مانده است. از مهم ترین آثار اوست: نَفح الطیب، در تاریخ اندلس و شرح حال ابن خطیب؛ ازهار الریاض فی اخبار عیاض، دایرةالمعارف گونه ای دربارۀ دانشمندان و ادیبان نامی عرب زبان اندلس، به ویژه قاضی عیاض؛ عَرْف النَشْق فی اخبار دمشق؛اضاءة الدُجْنَة فی اعتقاد اهل السنة.
