دانشنامه اسلامی
بلال بن رباح،از صحابۀ پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و مؤذن آن حضرت،از بردگان سیاه پوستِ خریدارى شده از حبشه بود که به خدمت امیّة بن خلف در آمد و سال ها زیر ستم وى به زندگى خویش ادامه داد تا این که پیامبر صلى الله علیه و آله به رسالت مبعوث گردید.چون برابرى و مساوات از شعارهاى اصلى اسلام بود،بسیارى از بندگان و بردگان،از آن استقبال کردند تا خود را از ستم و ظلم اربابان و بى عدالتى در جامعه رهایى بخشند.یکى از این بردگان سیاه،بلال حبشى بود.او به رغم شکنجه هاى طاقت فرسایى که از مشرکان و به ویژه ارباب خود؛امیّه مى دید،باز از اسلام و آیین خود دست نکشید.ابوبکر او را از صاحبش خرید و آزاد ساخت.
بلال پس از هجرت پیامبر خدا صلى الله علیه و آله به مدینه مهاجرت کرد و آن حضرت او را مؤذن خود گردانید.هنگامى که پیامبر خدا صلى الله علیه و آله وفات یافت،خلیفه(ابوبکر)،از بلال خواست تا همچنان اذان بگوید ولى او نپذیرفت و گفت:سوگند خورده ام که پس از پیامبر صلى الله علیه و آله براى هیچ کس اذان نگویم.