لغت نامه دهخدا
- به قایم ریختن ؛ کنایه از زبون شدن :
که ایرانی از رومی بیشی خورد
به قایم کجا ریزد اندر نبرد.نظامی.( شرفنامه چ وحید ص 109 و 114 ).چو شاهنشه ز بازی های ایام به قایم ریخت با شمشیر بهرام.نظامی.
قایم ریختن
- به قایم ریختن ؛ کنایه از زبون شدن :
که ایرانی از رومی بیشی خورد
به قایم کجا ریزد اندر نبرد.نظامی.( شرفنامه چ وحید ص 109 و 114 ).چو شاهنشه ز بازی های ایام به قایم ریخت با شمشیر بهرام.نظامی.
