دانشنامه اسلامی
نیکوکار و شاعر، متخلص به فخری. معروف به بالاجه خانم و ملقب به فخرالملوک. وی دختر ناصرالدین شاه و آراسته به کمالات نفسانی بود و طبع شعری وقاد، روان، دقیق و نکته دان داشت و اشعارش لطیف و بلیغ بود.
این بانو همه ساله در سالگرد تولد پدرش شعری می سرود و تقدیم وی می کرد و مورد لطف و قبول پدر واقع می شد. فخرالملوک اهل خیرات و مبرات بود و از فقرا و مستمندان دستگیری می کرد در قم درگذشت.
