معنی علی عبدی

لغت نامه دهخدا

علی عبدی. [ ع َ ی ِ ع َ ] ( اِخ ) ابن حسن بن اسماعیل عبدی. مکنی به ابوالحسن. از بنی عبدالقیس است. رجوع به علی عبدری ( ابن حسن بن اسماعیل بن احمدبن جعفربن... ) شود.
علی عبدی. [ ع َ ی ِ ع َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن حسن عبدی. مکنی به ابوتمام و مشهور به ابن یزداد. وی قاضی واسط بود و در سال 372 هَ. ق. در همین شهر متولد شد. در حدیث مورد اعتماد و قائل به خلق قرآن نیز بود. او در سال 459 هَ. ق. در واسط درگذشت. ( از الاعلام زرکلی از میزان الاعتدال ج 2 ص 238 ).
علی عبدی. [ ع َ ی ِ ع َ ] ( اِخ ) ابن نصربن عقیل بن احمدبن علی بغدادی همام عبدی. مکنی به ابوالحسن. وی شاعر بود و به دمشق نزد الملک العادل رفت و مدتی «امجد» حاکم بعلبک را مدح کرد و در شعبان سال 569 هَ. ق. در دمشق درگذشت. او را دیوان شعری است. ( از معجم المؤلفین از البدایه ابن کثیر ج 13 ص 24 و ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 539 و هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 703 و الاعلام زرکلی ج 5 ص 181 ).

دانشنامه عمومی

علی عبدی ( عربی: علی عبدی؛ زادهٔ ۲۰ دسامبر ۱۹۹۳ ) بازیکن فوتبال اهل تونس است.
از باشگاه هایی که در آن بازی کرده است می توان به باشگاه فوتبال کان، باشگاه فوتبال القیروانیه، باشگاه فوتبال آفریقایی، باشگاه فوتبال الملعب تونس، باشگاه فوتبال پاریس، و باشگاه فوتبال اسپرانس تونس اشاره کرد.
وی همچنین در تیم های ملی فوتبال زیر ۲۳ سال تونس و تونس بازی کرده است.