لغت نامه دهخدا صفیرخوان. [ ص َ خوا / خا ] ( نف مرکب ) صفیرزننده. نواکننده. آوازخوان. نغمه سرا : بی مدحت تو بباغ دانش یک مرغ صفیرخوان مبینام.خاقانی.رجوع به صفیر شود.
