صاع ستان

لغت نامه دهخدا

صاع ستان. [ س ِ ] ( نف مرکب ) زکاةخوار یعنی فقیر و محتاج که گندم یا جو در صدقه عید فطر از مردمان غنی ستانند. ( غیاث اللغات ).

فرهنگ عمید

۱. صاع ستاننده، صاع گیرنده.
۲. [مجاز] فقیر و مستمند که در عید فطر صدقه و فطریه از مردم بگیرد.

فرهنگ فارسی

زکاه خوار یعنی فقیر و محتاج که گندم یا جو در صدقه عید فطر از مردمان غنی ستانند