دانشنامه اسلامی
در طول تاریخ از صدر اسلام تا کنون همیشه کسانی بوده اند که با تردید به پدیده وحی نگریسته و امکان یا وجـود آن را نفی کرده یا پیرامون کیفیت وحی ایراداتی نموده اند. در ادامه به برخی از این شبهات پرداخته می شود:
شبهه اول
برخی در توجیه افکار خود گاهی پدیده وحی را ناشی از نبوغ بشر دانـسته و می گویند: پیامبران انسان های نابغه ای بوده اند که برای نجات انسان ها از دام فـسـاد و تـبـاهـی کوشش نموده و برای اینکه اهداف عالی خود را پیاده کنند، افکار اصلاحی خـود را وحـی الهـی قلمداد نموده و انسان ها را به تبعیت از آن ها فراخوانده اند.
← پاسخ شبهه اول
عده ای که وحی نبوی را انکار و ادعا کرده اند که وحی امر محال است، چنین دلیلی می آورند: ابزار معرفت و راه هایی که انسان معلوماتش را از آن ها به دست می آورد، دو قسم بیش تر نیست: یا به وسیله حس و حواس ظاهر است؛ مانند محسوسات که از طریق حواس پنج گانه برای انسان حاصل می شود؛ و یا ره آورد عقل و مفاهیم است که عقل انسانی آن ها را تولید می کند و محصول اندیشه اوست. راه سومی که معرفت زا باشد، سراغ نداریم؛ در حالی که وحی در ادعای پیامبران، از هیچ یک از این دو قسم نیست و آنان محصول وحی را فرآورده معرفت حسی و عقلی شان نمی دانند؛ بلکه آن را نتیجه ارتباط با جهان غیب می شمرند؛ در صورتی که بیش از این دو ابزار برای معرفت وجود ندارد و آگاهی هایی که از قلمرو حس و عقل بیرون باشد، محال است.
← پاسخ شبهه دوم
...
