لغت نامه دهخدا سپیدگویی. [ س َ / س ِ ] ( حامص مرکب ) بی پرده گویی. ( آنندراج ) : ز صبح مرگ خبر میدهد ولیک تراسپیدگویی آیینه پرده گوش است.واعظ ( از آنندراج ).