رامش انگیز

لغت نامه دهخدا

رامش انگیز. [ م ِ اَ ] ( نف مرکب ) انگیزنده رامش. طرب انگیز. شادی آور. لذت بخش. فرح انگیز :
نواهایی بدینسان رامش انگیز
همی زد باربد در بزم پرویز.نظامی.خوانی غزلی دو رامش انگیز
بازار گذشته را کنی تیز.نظامی.

فرهنگ فارسی

انگیزند. رامش. طرب انگیز . شادی آور.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم