دانشنامه اسلامی
علامه مصطفوی معنای ماده «دَرْک / دَرَک» (جمع: دَرَکات) را رسیدن به امری یا تسلط بر آن، چه در امور مادی و چه در امور معنوی و عقلی می داند. به گفته راغب اصفهانی «دَرْک» در مقابل «دَرْج» است اما درج برای بالا رفتن (صعود) و درک برای پایین آمدن (حدور) است. و به همین جهت می گویند «درجات بهشت (دَرجات الجنّة) و درکات جهنم (دَرکات النّار)». واژه «درک» و هم خانواده های آن در قرآن به کار رفته است؛ در آیه ۱۴۵ سوره نساء جایگاه منافقان را در پایین ترین و پست ترین جای آتش دوزخ ترسیم می کند: «إِنَّ الْمُنافِقینَ فِی الدَّرْک الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ»؛ همچنین در آیه ۷۷ سوره طه که به وحی خداوند به حضرت موسی برای خروج شبانگاهی مؤمنان از شهر و پدید آوردن راهی خشک در دریا اشاره دارد، به موسی وحی می شود: «لا تَخافُ دَرَکا؛ از رسیدن نترس».
در قرآن کریم علاوه بر بهشت، به جهنم و برخی از نام ها، صفات و ویژگی های آن و نیز دسته بندی و درجه بندی دوزخیان و جایگاهشان در دوزخ اشاره شده است. درکات جهنم در مقابل درجات بهشت قرار دارد و به جایگاه های آتش دوزخ اشاره دارد.
