معنی دانا سرشت اکبر

دانشنامه آزاد فارسی

داناسرشت، اکبر (تهران ۱۲۹۰ـ۱۳۶۸ش)
داناسرشت، اکبر
حقوقدان و مترجم ایرانی. جز تحصیلات دانشگاهی دارای تحقیقات شخصی بود و از فضلایی چون سید حسن مشکان طبسی و سید جلال الدین طهرانی علوم ریاضی و نجوم قدیم آموخته بود. از ترجمه های اوست: الآثار الباقیه (بیرونی)؛ تحقیق ماللهند (بیرونی).

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «اکبر (علی اکبر) داناسرشت»، ریاضی دان و مترجم ایرانی، فرزند حاج علی نقی و نوه حاج علی قلی صراف باشی زنجانی، در سال 1290ش، در تهران دیده به جهان گشود.
سال های کودکی و دوران اولیه تحصیل وی، مقارن با جنگ اول جهانی بود. پس از چندی خانواده اش از تهران به شهر زنجان کوچید. در آنجا، به مدرسه ابتدایی معروف به اسعدیه، به سرپرستی مترجمن همایون رفت تا وقتی که دوباره به تهران آمد.
وی از اوان کودکی، قرآن کریم و زبان عربی را فراگرفت و سپس با احساس نیاز به فراگیری علم جدید، به علوم ریاضی روی آورد و به تحصیل آن نزد استادانی چون سید حسن مشکان طبسی، سید جلال تهرانی و بغایری پرداخت و فقه را نزد محمدرضا تنکابنی فراگرفت و تا پایان عمر، به تحقیق در این زمینه ها اشتغال داشت.
وی معاصر با احمد بیرشک و غلام حسین مصاحب بود و به گفته دکتر نجم آبادی او اولین بیرونی شناس بود.
وی در طی عمر خود، آثاری را ترجمه کرد که از میان آنها می توان به عناوین زیر، اشاره نمود:
از آثار دیگر وی عبارتند از: