لغت نامه دهخدا خیزران مثجر. [ خ َ زُ / زَ ن ِ م ُ ث َج ْ ج َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بیدانبوب دار. ( منتهی الارب ). رجوع به ثجر شود.
