خنده ٔ خنجر

لغت نامه دهخدا

خنده خنجر. [ خ َ دَ / دِ ی ِ خ َ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه از خونریزی. ( از آنندراج ) :
خنده خنجر زمانه کشت
در دهان ظفر نمی گنجد.حسین ثنائی ( از آنندراج ).خنده خنجر ز فتح بیقیاست.انوری ( از آنندراج ).