لغت نامه دهخدا خرقه سوزی. [ خ ِ ق َ / ق ِ ] ( حامص مرکب ) عمل سوزاندن خرقه بوسیله صوفی از جهت کثرت وجد یا بجهت شکر. ( یادداشت بخط مؤلف ).
