دانشنامه اسلامی
از مشهورترین شاگردان وی می توان شاذان بن جبرئیل قمی، محمد بن جعفر مشهدی و ابن ادریس حلی را نام برد.
[ویکی شیعه] سید ابوالمکارم عزّالدین حمزة بن علی بن زهره حسینی حلبی معروف به ابن زهره، فقیه، اصولی، متکلم و نحوی، یکی از علمای بزرگ شیعه در قرن ششم هجری قمری است. وی نویسنده کتاب فقهی الغنیة است و بدین رو او را صاحب غنیه می گویند.
از مشهورترین شاگردان وی می توان شاذان بن جبرئیل قمی، محمد بن جعفر مشهدی و ابن ادریس حلی را نام برد.
ابن زهره در ماه رمضان سال ۵۱۱ هجری قمری در شهر حلب دیده به جهان گشود. وی از سادات شریف بوده و نسبش به اسحاق بن جعفر صادق(ع) می رسد که از این جهت به « اسحاقیون » شهرت داشتند. برخی گفته اند نسب ابن زهره با ۹ یا ۱۲ واسطه به امام جعفر صادق(ع) می رسد.
