لغت نامه دهخدا
حسن مرسی. [ ح َ س َ ن ِ م َ ] ( اِخ ) ابن علی بن محمد طائی فقیه اهل مرسیه مکنی به ابوبکر مالکی ( 412-498 هَ. ق. ). او راست : «المقنع» در شرح لمع. ( هدیة العارفین ج 1 ص 278 ).
حسن مرسی
حسن مرسی. [ ح َ س َ ن ِ م َ ] ( اِخ ) ابن علی بن محمد طائی فقیه اهل مرسیه مکنی به ابوبکر مالکی ( 412-498 هَ. ق. ). او راست : «المقنع» در شرح لمع. ( هدیة العارفین ج 1 ص 278 ).
