حسن قوال. [ ح َ س َ ن ِ ق َوْ وا ] ( اِخ ) خواننده ای بود در دربار معین الدین پروانه حاکم روم که او را بدرخواست فخرالدین عراقی نزد او فرستاد و فخر غزلها درباره او گفته است که یکی از آنها چنین آغاز شود: ساز طرب عشق که داند که چه سازد کز زخمه او نه فلک اندر تک و تاز است.
فرهنگ فارسی
خواننده بود در دربار معین الدین پروانه حاکم روم که او را بدرخواست فخرالدین عراقی نزد او فرستاد
