دانشنامه اسلامی
او در فقه و اصول فقه مهارت داشت اما تخصص او در علم قراآت و سپس حدیث بود. برای یادگیری حدیث به مناطقی چون شام مسافرت کرد و در عین حال بیشتر در کنار مکه ساکن بود.
از شیوخ وی محمّد بن ابوالحسن ابن سمعون، محمّد بن إسحاق بن محمّد بلبیسی، عبد الرّحیم بن الحسن بن علی اسنوی، ابن لبّان، ابن شاهد الجیش، ابن سیّد النّاس، علیّ بن عبد الکافی سبکی، عبد اللّه بن أحمد بن محمّد طبری و
از شاگردانش: ابن حجر عسقلانی، علی بن أبی بکر الهیثمی، محمّد بن موسی دمیری، علی بن أحمد قلقشندی می توان اشاره کرد.
برخی آثار او عبارتند از: إخبار الأحیاء بأخبار الإحیاء، المغنی عن حمل الأسفار فی تخریج ما فی الإحیاء من الأخبار، تقریب الأسانید و ترتیب المسانید، التّبصرة و التّذکرة (منظومه ای در حدیث)، التّقیید و الإیضاح لما أطلق و أغلق فی کتاب ابن الصّلاح،
