تیز همت

لغت نامه دهخدا

تیزهمت. [ هَِ م ْ م َ ] ( ص مرکب ) قوی همت. کسی که همتی قوی دارد. بلندهمت :
اول از بهر آن طلبکاری
خواست از تیزهمتان یاری.نظامی ( هفت پیکر چ وحید ص 225 ).رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.