تبن مکی. [ ت ِ ن ِ م َک ْ کی ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رستنی باشد که آن را به عربی اذخر گویند و بهترین آن مکی است و خلال مأمونی همان است. ( برهان ). رستنی است که بتازی اذخر گویند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به مفردات ابن بیطار ج 1 ص 15 و لکلرک ج 1 ص 34 و اِذْخَر شود.
