دانشنامه اسلامی
کلمه عَربون (به فتح عین و راء) لغت فصیحه است و عُربون (به ضم عین و سکون راء) و عُربان نیز (به ضم عین و سکون راء) صحیح است و در لسان العرب هر سه صورت ذکر شده است.و ابن قدامه در کتاب المغنی می نویسد: این کلمه به همزه یعنی «أربون» نیز صحیح است.
معنای عَربون
و به نظر می رسد که آن فارسی معرب باشد و ریشه اش کلمه «ربون» است یعنی بیعانه.و در لسان العرب آن را چنین معنی می کند: «العربون ما عقد به البیعة من الثمن».
نظر فقها در مورد بیع العَربون
بیع العربون چنان که در المغنی می نویسد به عقیده احمد صحیح است. لیکن در نظر مالک و شافعی و أصحاب رأی باطل است.و در نظر امامیه چنان که در کتاب مختلف الشیعه و حدائق الناضره می نویسد: بیع العربون صحیح است و خود عربون جزء ثمن است و هرگاه مشتری از دفع ثمن امتناع ورزد و بایع عقد را فسخ کند رد عربون بر وی واجب است زیرا در خبر است: «کان أمیرالمؤمنین(ع) یقول: لا یجوز بیع العربون الا أن یکون هذا من الثمن».
دلیل حکم بیع العَربون
...
