لغت نامه دهخدا بهم دوختن. [ ب ِ هََ ت َ ] ( مص مرکب ) یکی کردن. بهم پیوستن : گر زمین و زمان بهم دوزی ندهندت زیاده از روزی.؟ ( از یادداشت بخط مؤلف ).
