برون اختن

لغت نامه دهخدا

( برون آختن ) برون آختن. [ ب ِ / ب ُ ت َ ] ( مص مرکب ) بیرون آختن. بیرون کشیدن. از نیام برآوردن :
میغ سیه در قفاش تیغ برون آخته ست
طبل فروکوفته ست خشت بینداخته ست.منوچهری.و رجوع به آختن شود.