لغت نامه دهخدا بخارناک. [ ب ُ ] ( ص مرکب ) نفاخ. بادآور : و هرچه از شیر سازند زیان دارد چون همه چیزهاء تیز بخارناک. ( ذخیره خوارزمشاهی ). و از طعامهاء بخارناک پرهیز کردن. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
