لغت نامه دهخدا بامبه زدن. [ ب َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) در تداول عامه ، توسری زدن. ضربه و زخم زدن با کف دست بر سر کسی. رجوع به بامب و ترکیبات و مترادفات آن شود.
