باده ٔ شفقی

لغت نامه دهخدا

باده شفقی. [ دَ / دِ ی ِ ش َ ف َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شراب سرخ برنگ شفق. میرزا صائب گوید :
قسم بساقی کوثر که از شراب گذشتم
ز باده شفقی همچو آفتاب گذشتم.( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

باده سرخ
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم