امیرعلی امیتهوی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] امیرعلی امیتهوی، از علمای نام آور هند در قرن سیزدهم هجری (نوزدهم میلادی) بود.
وی در شهر «امیتهی» متولد شد و در همان شهر پرورش یافت. او از سنین خردسالی به تحصیل علم روی آورد. در لکهنو نزد شیخ اسدالله لکهنوی علم آموخت، سپس به ملازمت شیخ عبدالرحمان جلیلی و ربع نخست از مشکاه و مثنوی معنوی جلال الدین رومی را نیز در محضر همان استاد خواند. سپس به محضر درس شیخ نورالله بن مقیم بچهرانوی پیوست و کتاب النور المطلق در شرح کلمه الحق را درس به درس از او فراگرفت.سپس به حجار سفر کرد و به ادای مناسک حج و زیارت حرمین شریفین نایل آمد و دو سال در آنجا بماند. آنگاه به موطن خویش بازگشت، اما پس از مدتی دوباره تصمیم گرفت که پیاده به زیارت حرمین شرفین برود، اما این سفر را به پایان نرساند و چون شیخ او، عبدالرحمان از عزم وی آگاه شد او را از ادامه سفر منع کرد و به وی امر نمود که به شهر خود بازگردد و در آنجا اقامت گزیند. او نیز بازگشت و مدت زمانی در صحن مسجد شهر منزوی شد و گوشه عزلت و تجرد اختیار کرد.
← تلاش برای نجات مسجد
۱. ↑ نزهه الخواطر و بهجه المسامع و النواظر، ج۸، ص۹۲۶.
دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ ایران، برگرفته از مقاله « امیتْهَوی، امیرعلی».
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم