دانشنامه اسلامی
در آیاتی از قرآن به امیدواری اصحاب کهف به رحمت و امداد خداوند اشاره شده است آنجا که می فرماید:اذ اوی الفتیة الی الکهف فقالوا ربنآ ءاتنا من لدنک رحمة وهیئ لنا من امرنا رشدا (آنگاه که جوانان به سوی غار پناه جستند و گفتند پروردگار ما از جانب خود به ما رحمتی بخش و کار ما را برای ما به سامان رسان). واذ اعتزلتموهم وما یعبدون الا الله فاو ا الی الکهف ینشر لکم ربکم من رحمته...(و چون از آنها و از آنچه که جز خدا می پرستند کناره گرفتید پس به غار پناه جویید تا پروردگارتان از رحمت خود بر شما بگستراند و برای شما در کارتان گشایشی فراهم سازد). جمله «و اذ اعتزلتموهم...» می تواند ادامه گفته های اصحاب کهف و حاکی از امیدواری آنان به رحمت خدا باشد.
← دیدگاه علامه طباطبایی
۱. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۱۴
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۴۸، برگرفته از مقاله «امیدواری اصحاب کهف».
...
