لغت نامه دهخدا افواه الطیب. [ اَف ْ هُطْ طی ] ( ع اِ مرکب ) کمکام را گویند. کذا فی زفان گویا. و فی الصراح بوی افزارهای خوشبو. ( مؤید الفضلاء ). کمکام. ضِرْو. ( یادداشت مؤلف ). شلم درخت ضرو.
