لغت نامه دهخدا افاده کردن. [ اِ دَ / دِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) فایده بخشیدن. فایده دادن. ( ناظم الاطباء ) : افاده کنی و ابدا کنی و اعاده نمائی. ( تاریخ بیهقی ص 414 ). || اظهار فضل و شرف کردن در صورتی که دارای آن نباشد. بخود بستن فضل و شرف را. بیشتر به این معنی است. ( ناظم الاطباء ). در تداول عوام ؛ کبر. تکبر کردن. کبر نمودن. فیس کردن.برتنی نمودن. افاده فروختن. ( یادداشت بخط مؤلف ).
